Candidasa

Gisteren zijn wij Ubud ontvlucht. Het is beslist onze stad niet, enorm veel verkeer waardoor vanaf vroeg in de middag files zijn. Vroeg in de middag staan er ook nog agenten hun best te doen om het verkeer te regelen maar als het echt druk word zijn ze weg, zoiets als van we hebben laten zien hoe het moet, nu jullie.  Wij missen het strand en de zee, daar zijn wij meer op onze plek. Het viel ons op toen wij uit Ubud reden hoe uitgestrekt het is. Onze chauffeur Putu is ook een jongeman met een verhaal. Hij woont nu 5 maanden in Ubud,  kwam uit een klein dorpje vanuit Lombok omdat er op Bali meer toekomst zou zijn. Geen vervolg opleiding gehad van wat dan ook dus niet veel beroepskeuze, spreekt geen goed engels,  eigenlijk gewoon slecht engels,  maar verhuurt zich wel als chauffeur en gids. Is 22 jaar , we hopen dat hij het goed gaat krijgen,  wel het advies gegeven om engels te gaan leren. Maar hij kreeg ons veilig in Candidasa! En wat een verrassing is dit!! Jacob heeft dit geboekt als tussenstop naar het volgende hotel aangezien onze aankomstdatum niet vervroegd kon worden. Zulke mooie uitzichten hadden we niet  verwacht,  bijna, bijna kregen we het bounty-gevoel, helaas iets te weinig strand hier en het strand wat er is, is geen wit zand maar dood koraal. Waar je pas op kan staan als het eb is. We hebben een schattig huisje vooraan dus we vallen in slaap met het geluid van de branding. Hoe mooi wil je het hebben.  Wij gaan hier drie nachten doorbrengen en dan verhuizen we wel zo'n 600 meter verderop, is echt niet lopend te overbruggen met al onze bagage, erg hè.  Ik zal Jacob vragen om een foto van de toegangsweg dan is het te begrijpen.